In het weekend van vrijdag 26 tot maandag 29 november 1954 woedt een zeer zware storm in het zeegebied ten westen en zuidwesten van Engeland. De Groninger coaster Westward Ho van 510 ton vertrekt die 29e november uit het west-Engelse Millom naar Antwerpen met een lading ijzer. De Westward Ho raakt vermist, totdat er delen van een reddingsloep en wrakstukken van het schip aanspoelen op het strand van Drigg, ten noorden van Millom. Van het schip en haar 11 opvarenden wordt verder niets meer teruggevonden.
De prelude:
De Westward Ho word in 1950 gebouwd op een werf in Westerbroek. Het is een kustvaarder met een bruto tonnage van 400 ton en een lengte van 47 meter. De 375 PK zware motor kan het schip een vaart geven van 9.5 knopen.
Op 29 november wordt in de kleine west-Engelse haven van Millom 465 ton piekijzer (gietijzer in broodvorm) geladen voor Antwerpen. Naast de negen bemanningsleden is ook de echtgenote en het zoontje van de 1e machinist aan boord.
In het weekend van vrijdag 26 tot maandag 29 november 1954 woedde een zeer zware storm in het zeegebied ten westen en zuidwesten van Engeland. Op 27 november was de Nederlandse kustvaarder Carpo vergaan bij Cornwall, waarbij de 12-koppige bemanning om het leven kwam. Niettemin kiest de Westward Ho die 29e november rond 13.15 uur zee en zet koers naar Antwerpen.
Het verloop:
Van het schip wordt na het vetrek niets meer vernomen. Aanvankelijk was er nog hoop dat de radio was uitgevallen, maar ook op de route van de Westward Ho tussen Millum en Antwerpen is het schip niet meer door andere schepen of kuststations gezien.
Op 7 december spoelde een reddingssloep van de Westward Ho aan op de kust van Whitehaven ten noorden van Millom. Een dag later worden aan de kust bij Drigg, ook ten noorden van Millom, luiken, deuren van hutten, een loopplank, een bootshaak en een roeiriem van de Westward Ho gevonden.
Het wrak van de Westward Ho is niet meer gelokaliseerd. Van de 11 opvarenden is niets meer gevonden.
De oorzaken:
In de Ierse Zee bij het Eiland Man kwam die avond van 29 november een zeer zware storm te staan met windkracht 10 tot 11. De vondst van de luiken zou erop kunnen wijzen dat een luik afgebroken is waarna het ruim volliep. Piekijzer is een zware lading, die bij problemen een schip al snel kan doen zinken, maar men was er van overtuigd dat de belading van het schip in Millum correct was uitgevoerd. Wel zou het schip “wreed” of “stijf geladen” zijn geweest, een scheepsterm waarmee wordt aangegeven dat het meeste gewicht diep in het schip is gestuwd. Zo’n een stijf geladen schip slingert met rukken om zijn lengte-as en is moeilijk te hanteren in slecht weer.
Waarom de kapitein besloot uit te varen terwijl het weer op de route al dagenlang zeer stormachtig was is onbekend. Er waren al meerdere schepen vergaan en de weersverwachtingen waren aanhoudend slecht.
De lessen:
Moderne schepen kunnen een stevige storm hebben, maar er vergaan nog altijd schepen, met verlies van mensenlevens. Maar in tegenstelling tot de Westward Ho zijn de moderne schepen wel uitgerust met alle mogelijke communicatiemiddelen die, ook als de bemanning niet meer in staat is te communiceren, noodsignalen met de actuele positie via satellieten doorgeven. Die posities zijn gewoon via internet te volgen: https://www.marinetraffic.com/
Het dagenlang zoekraken van een schip zal niet snel meer gebeuren.